BLOG
28 Mayıs 2012 Pazartesi
Ardına kadar açıldı kapılar. Ürkek bir kuş gibi ve bir o kadar da şaşkın gözlerle bakıyorum şimdi, durdum karşında.
Olayları ve olanları sorgulamıyorum artık. Bıraktım kendimi seyrine hayatın. Vazgeçtiğin anlarda ve hiç bakmadığın bir yönden sarıyor seni tüm güzellikler.
Şimdi bu ev, ardına kadar açılan kollarıyla beni bekliyor. Küçük ellerim ve kocaman yüreğimle, küçük odaları ve sıcacık yüreğine sığmaya, yaşamaya geliyorum.