BLOG

23 Nisan 2011 Cumartesi

öğrencilik yılları insanın en güzel zamanlarıymış. değerini gerçekten o zamanlar geçince anlıyorsun. annem derdi hep, bu günlerin kıymetini bil kızım, sonra çok aricaksın diye de başındaki kavak yelleri kulaklarını tıkıyor, duymuyorsun.

sağlam dostluklar da o yıllarda ediniliyormuş. neden diye düşündüğümde sanırım çok şey paylaştığın için diyorum kendi kendime. hani ekmeğimi suyumu derler ya, bizimde öyledir. simidimi çayımı… bazen ikisini birden bazen tekini, parasızlıktan : ))

memur çocuklarıydık biz. öyle bozdurmalık tüm kağıt paralar taşımazdık. bırakın bizi ailelerimizde taşımazdı. ayın 15 i gelmeden masaya oturulur hesap yapılırdı. şu şuraya verilecek, bu buraya… bişey kalmazdı zaten geriye :)

onun için harçlıklarımızı birleştirirdik çoğu zaman… simidimizi, çayımızı paylaşırdık. daha ne çok paylaşımımız var da onları da başka zaman anlatırım. uykum geldi…