DENEMELER

MUTLU SON VAR MIDIR?

Ellerin serin sular gibi. Ellerime değdiğinde yangın yerine dönen yüreğimi ferahlatıyorlar.

Gülüşün bir çığlık, kalbimde yankılanan.

Huzurlu bir koltukta uzanıp, uyuyakalmak gibi gözlerin. En derinimde bir yerlere dokunur her baktığında, fark etmezsin.

Bir çocuk sevincidir sözlerin bende. Saçlarımı okşar ses tonun.

En güveninde yaşıyor aşkın bu kalbin. Her gün yeniden ve daha derinden sağlamlaşıyor yerin.

İçim öyle temiz ve ferah ki… Seninle yenilendi. Daha bir güzelleşti.

Aşkın yalın halindeyim. En berrak sularında yüzüyorum beynimin.

Özlemini çektiğim bisiklet alınmış gibi seviniyorum görünce kapımda seni, haberin yok.

Bir gün çıkıp gelsen, hiç gitmemecesine. Kalbimde, aşkının hüküm sürdüğü krallığın sana kavuşsa… Ve sonsuza kadar mutlu yaşasam.

Bu masalın bir mutlu sonu var mıdır. İyiler kazanır mı sonunda dersin.

Bunca güzel duygunun içinde, içimde yine de eksik bir parça var. Hiçbir duygunun, hiçbir sözün dolduramadığı…

Ellerin, gözlerin, sözlerin…

Her sabah uyandığımda zihnimde beliren gülüşün.

Biliyorum aşkın kaynağı yalnızlık. Yalnızım zaten. Hiçbir şey zor gelmiyor içimdeyken sen. Ama asıl ağır ve zor gelen sensiz yaşamak bu aşkı. Biliyorum.

Biliyorum ve bekliyorum. Bir gün ne kadar güçlü olduğunu görebilmek için.

Bir ahtapot gibi beni sarabilmen için.

Bekliyorum…

MART 2009