GEZİ YAZILARIM

DATÇA

Son zamanlarda Datça’nın ismini çok duyar olmuştum çevremden. Havasının ve doğal ortamının çok güzel olduğunu söylüyorlardı. Bu yıl yaz tatilimi orada geçirmeye karar verdim.

Bursa’dan 11 saat süren bir yolculuğa çıktım. Marmaris’ten sonra yaklaşık 2 saatlik bir görsel şölenle varıyorsunuz Datça’ya. Ege ile Akdeniz’i ayıran bir yarım ada Datça. Adanın bir tarafı Akdeniz diğer tarafı Ege suları. Bu 2 saatlik yolculuk sırasında bir sağ tarafınızdan görünüyor deniz bir sol tarafınızdan. Uzun ince bir yolculuktu Datça ya gidişim.

Datça’nın doğal ortamını korumak için büyük ve çok katlı otel yapımına izin verilmiyor. Bunun için Datça’da denize sıfır, oda kahvaltı veya yarım pansiyon uygulamaları olan pansiyonlarda kalıyorsunuz. İç kısımlarda apartotellerde bulunuyor. Ama ben tercih etmedim. Clup Datça Tatil Köyünde kaldım. Temiz ve denize sıfır olması benim için tatmin edici bir özellikti. Pansiyon olmasına rağmen odamda LCD televizyon ve klima vardı. Yemekleri damak tadıma pek uymasa da havuz başında oturup deniz manzarası eşliğinde ne yediğinin bir önemi kalmıyordu. Zaten çarşı içinde yemek yenecek bir çok alternatif restoranlarda bulunuyor. Arada öğlen vakitleri balık, çiğ börek ve ya kumpir yemeye gidiyordum.

Datça’nın tek dezavantajı kumsalının olmaması. Ama insanlar ona da bir çare bulmuşlar. Sahil boyu yerleşmiş otellerin bahçeleri geniş ve sık çimenlik. İnsanlar denize girdikten sonra palmiye ağaçlarının arasında çimenlerin üzerine yerleştirilen şezlonglarda güneşleniyorlar.

Deniz, şu ana kadar gördüklerimin içinde en temizi. İstediğiniz her yerden denize girilebiliyor. Hatta yat limanından bile.

Deniz ayakkabısı almıştım giderken. Çok rahat ettim. Denizin içi kum olmasına rağmen sahil ve sığ yerlerde çakıl taşları biraz rahatsız edici olabiliyor. Ve benim için hepsinden önemli olanı ise suyun sıcak olmasıydı.

Sessiz sakin bir yer Datça. Ne insanların kalabalığı ne de gürültüsü var. Pek turistte yoktu, çoğu yurtdışından yatlarıyla gelmişlerdi. Gündüz, şezlongların üzerinde kızaran insanların ıssızlığı geceleri çarşının kalabalığına bırakıyordu yerini. Uzun sahil boyu yapılan bir yürüyüşün ardından küçük şirin bir barda bir şeyler içerek eğleniyor insanlar. Tatilimin son gününde keşfettiğim Yaşar’ın Yeri bence Datça’nın en güzel barı. Yat limanı manzaralı bu barın koltuklarının rahatlığını benden başka hissedenlerde vardı. Arap, simsiyah parlak tüyleri ve yer yer façalı, korsan kedileri anımsatan yüzüyle bir koltukta saatlerce uyuyarak oranın keyfini çıkaranlardandı.

Çarşının aksi tarafına doğru sahil yolunu takip ettiğinizde, denize girebileceğiniz sessiz sakin koylar da bulabilirsiniz. Yürüyerek ulaşamayacağınız koylara ise tekne turları düzenleniyor. Dilek mağarası, domuz çukuru, ince burun, palamut bükü, akvaryum, kargı koyları eşsiz güzellikte ve muhteşem deniziyle bizi bekliyordu. Her koyda yüzdüm, kıyıya çıktım ve alışkanlığım olan taş toplayıp, sahilden kum getirdim yanımda.

Datça keyfimin tek pişmanlığı ise bu yaz tatile arabamla çıkmamamdı. Bu nedenle kaldığım yere biraz uzakta yer alan yeldeğirmenlerini göremedim. Öğrendiğim kadarıyla, Marmaris yolu kenarında, Kızlan yöresinde yer alan yeldeğirmenlerinden bir tanesi bir Datça sever tarafından restore edilmiş. Diğerleriyse hala yardım bekliyormuş.

Datça- Bodrum arası kara yoluyla hayli uzak olmasına karşın, benim canım istemedi ama hadi bir Bodrum yapalım diyenler için kaçırılmayacak bir fırsat olan feribot seferleri var. 1,5 Saatte Bodrum’a ulaşabiliyorsunuz.

Son gün otelden ayrıldıktan sonra, Datça’dan çabuk kopmak istemediğimden otobüs biletimi akşam saatlerine almıştım. Son saatlerimi etrafı gezerek ve manzaraya karşı Yaşar’ın Yerinde bir şeyler içerek geçirdim.

Evet gerçekten denildiği gibi Datça inanılmaz güzellikte bir tatil kasabası. Temmuz sonu Ağustos başı olmasına rağmen sıcağından hiç bunalmadım, rüzgarından hiç etkilenmedim. Bu yaz çok güzel bir tatil geçirdim.

Ağustos 2009