DENEMELER

BİR GÜN

Akşamüstü.

Evdeyim yine.

Hayatımın hesabı üzerinde çalışıyorum. Ceplerimden hüzün eksik olmuyor. Seni tanıdığımdan beri cepten yiyorum. Hesaplar hep eksi veriyor, borçlu çıkıyorum hep. Hep eksik yaşıyorum, hep sensiz.

Gece.

Dost sandıklarımın yanındayım.

Dibe vurduğumun şahidi oldular. Sevinçlerimi de ekleyerek dağıttım tüm hüzünlerimi. Kapış kapış gitti duygularım. Sevindiler. Sevinçlerimi öğütürken, hüzünlerimi konuştular hep. Hüzünlerim, yüzlerindeki maskeleri düşürdü dostların.

Gece.

Evdeyim.

Güvende bedenim. Dostların furyası yordu. Ve bir o kadar hüzün daha eklendi ceplerime. Gittikçe eksiye düşüyorum.

Gece.

Camın önü.

Islak saçlarıma dokunuyor ışığın. Islak kirpiklerime dokunuyor cümlelerin.

Yalnızlığını, özgürlüğünü, kimsesizliğini alıp geldiğin günleri hayal ediyorum elimde mendilim. Evet hala ipek mendiller kullanıyorum ardından ağlarken. Kenarında isimlerimizin baş harflerinin olduğu. Kullanmaya kıyamadıklarım.

Sende benden izlerin olduğu ellerinle mi tutuyorsun başka kadınların ellerini.

Sabaha karşı.

Hala camın önündeyim.

Gün, dinlenmeden, ağır ağır ve yorgun doğuyor bu sabaha. Sen uyuyorsundur eminim. Hiç değişmedi halimiz uzak da olsak. Sen uyurken ben seni seyrediyorum ufukta gün doğarken. Yine uzağım sana, bu sefer yanında olduğumdan daha fazla.

Sabah.

Uykudayım.

Tüm düşler, masallar, rüyalar senden yana.

Haziran 2008