BLOG
27 Aralık 2011 Salı
önce müzik : http://www.youtube.com/watch?v=5K2av-oLkJ0
gitmek istiyorum. çok uzaklara. çok çok uzaklara. uzun zaman oldu buralardayım. uzun bir yürüyüşe ihtiyacım var. huzurlu bir yolda. yavaş yavaş, sakin sakin belki ağaçların gölgesinde… belki bir dostun gölgesinde. o çınar ağacının gölgesinde dursam, uzansam… kollarıyla sarsa kalbimi. uyusam belki bi kaç saat huzurla.
belki bi deniz kenarına kaçmalıyım. şimdi esiyordur rüzgar deli gibi. kıyıya gelsem. açsam kollarımı, gerçekler üşütse beni. sonra termusumdan bir kahve döksem kendime, sıcacık… ısıtsa kalbimi. belki uçları kesik eldivenimden parmaklarımı yaktığı gibi hüzünlerimi de yaksa ve külleri savursam denize.
gitmem lazım. belki fotograf çekmem lazım. ancak o zaman biraz olsun huzur bulurum. kendime verdiğim süre yavaş yavaş doluyor. bitiyor bazı şeyler yavaş yavaş. artık adım atmıyorum. yoruldum uzayda yürümekten. koşmaktan, karşılığını beklediğimden değil ama hep vermekten, hep eksilmekten… kaybedecek neyim var ki. daha ne kadar üzülebilir insan. daha ne kadar, daha neyi kaybedebilir insan.
duruyorum. sadece duruyorum. sakince duruyorum. koşmadan, yorulmadan. hatalarımı anladım, kaygılarımdan sıyrıldım. her geçen gün fotograf biraz daha netleşiyor. müziği biraz daha iyi duyuyorum. ben korkusuzca kendimi koydum ortaya. açık ve net. bu ve daha fazlasıyım. daha çıplak kalabilecek biri varsa çıksın ortaya. ben burdayım, cesareti varsa.
emeğine sağlık çok güzel olmuş … bende istiyorum :-) bir an önce
Sevgili Nilay;
Güncendeki satırlarını duygu seli içerisinde okudum. Hüzünlü bir film, öykü ya da roman, ruhumu bedenimden firar ettirir bir süreliğine. Laf aramızda, o sürenin bitmesini hiç istemem. Kendimle baş başayımdır çünkü. Yalnızlığımın yoldaşlığında, yol alırım ruhumun derinliklerinde. İşte, güncendeki satırlar da bana aynı ruh halini yaşattı.
Mustafa TÜRE