BLOG

22 Şubat 2011 Salı

bayıldınız mı hiç.. bayılanlar o duyguyu, o arada kalış duygusunu çok iyi bilirler. bir kabusun içindeymiş gibi. uyanmaya çalışırsın ama bir türlü uyanamazsın. ne ölürsün ne hayata dönersin. sanki bir denizin derinliklerinde boğulur gibi. bir uğultu duyarsın. gözlerini açamazsın, konuşamazsın nasıl nefes alırsın ona şaşarsın. dönmek için çabalarsın ama bir süre lazımdır.

yaşamın bazı dönemleri de böyledir. ne ölürsün ne de yaşama geri dönebilirsin. arada kalmışlık hali… işte, baygınken işe yaramaz ama hayatta işe yarayan bir tek şey vardır. o da bir tokat. bazen bir tokatla kendine gelirsin. işte o tokat seni ondan öyle bir koparır ki bir pamuk ipliğinin kopması gibi, kangren bir bacağın kesilmesi gibi, son nefesini vermek gibi. çöküş içinde olduğunu bilir ama belli etmediğini sanırsın. o ise seninle dalgasını geçer. atar tokadını gider. işte bu seni kendine getirir. ayılırsın…

iyiyim ben artık!