03 Şubat 2011 Perşembe

halbuki ne zordur aklınla kalbinin arasında gidip gelmek. birine hükmetmek, ezmek yok etmek. görmezden gelmek. diğerini belkide haksız olarak pohpohlamak. büyütmek, önemsemek. kalp ve akıl bu kadar zıt olabilir mi? olabilir…

söylediklerin kalbine uymaz, davranışların sözlerine uymaz, kalbin yalnız kalır kapatır kendini, hiç birine uymaz.

kalp, küçük bir çocuk. savunmasız, kimsesiz, yalnızlığa mahkum tutuklu zindanında. dört duvarında, penceresiz, ışıksız. kalp, ona ait. biçare, derinlerde durmaya alışmış. üzülmeye, yanmaya, sönmeye, beklemeye.

bazen, söylediklerim davranışlarımla bir olmuyor. olması gerekenler, olmaması gerekenler… kırılmamak adına. kırmamak adına…