BLOG

Yeni Muhabirlerimiz :)

IMG_1066dün sabah işyerine geldiğimizde bir de ne görelim, mini mini muhabirlerimiz olmuş :) balıklarımız bize süpriz yapmışlar, sayamadık ama herhalde bi 30-40 tane yavru balığımız vardı. yukarıdaki fotografa dikkatli bakarsanız mini mini birlerden bir kaç tanesini görebilirsiniz :) ve bu gördüğünüz balık da anneleri. ilk bir kaç saat bu yeni annenin koca akvaryumda bebelerini korumak için nasıl çaba sarf ettiğini izledik tüm basın olarak. anne yavrularının üzerinde bir o tarafa bir bu tarafa alçak yüzüş tekniğiyle gidip geliyordu. biraz daha üstte aynı cins ve biraz daha büyükçe bir balık da anneye yardımcı oluyor. yaklaşan diğer balıkları kovuyor, kayaların ardından şöyle bir turlar atıp etrafı kolaçan ediyordu. dedik ki bu kesin baba.

inanılacak gibi değil ya gerçekten annelik duygusu bu olsa gerek. yavrulardan biri diğerlerinden uzaklaşınca anne gidip yavruyu ağzına alıp getiriyor, diğerlerinin arasına bırakıyordu. aklım hayalim durdu izlerken. o kadar güzel bir his ki… ve babanın da yardımlarını görmek çok duygulandırdı beni. balık ya bunlar…IMG_1080sonra bu büyülü hikayeden biraz sıyrılınca dedik ki bu anne baba bu bebeler büyüyene kadar böyle çabaliyacaklar mı diye. buna bir çare bulmak lazımdı. çok kaygılıydılar çünkü. diğer balıklar devamlı sataşıyorlardı. ve bizde araya bir bölme koyduk. yukarıda bunu görüyorsunuz. diğer balıklar öle bakakaldılar :) anne ile baba ve yeni muhabirlerimiz artık güvendeydi.IMG_1094sanırım bölmeyi algılayamadılar. sarı balıklar saldırıyor, anne balık da karşılık veriyordu ama sonuç iki taraf da kafalarını bu bölmeye vuruyorlardı. ama olsun, yavrular güvende ya…IMG_1074

bu sabah işe geldiğimde ilk işim bebelere bakmak oldu. baktım bebelerde bi azalma var sanki, ve anne babayı dövüyor uzaklaştırıyordu. yukarda gördüğünüz baba. kayalıkların ardına saklanıyor. sonra arada çıkıp çocuklarını görmek için ( mi yoksa yemek için mi) yaklaşıyor. anne hemen kovuyordu. gece noolduysa kavga mı ettiler, baba yavrularını mı yedi bilemiyoruz ama böyle olmayacaktı, babayı da bölmenin diğer tarafına geçirdik. böylece annenin kaygısı devam etse de bizim içimiz rahatladı. bir annenin balık bile olsa yavruları için ne kadar çabaladığını, onları korumak adına helak olduğunu görmek gerçekten harika bir duygu. insanın içi bir tuhaf oluyor.

bakalım gelecek günler ne gösterecek. dün bir miktar çekim yaptık, bölmeyi koymadan önce. işte o görüntüler…



Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir


Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.